เรามักจะเข้าใจกันว่าลูกจ้างรายวันจะได้ค่าจ้างตอบแทนเฉพาะวันที่มาทำงาน ดังนั้นวันไหนไม่มาทำงานก็ไม่ได้รับค่าจ้าง แต่กรณีที่ลูกจ้างใช้สิทธิลา อาจทำให้นายจ้างเข้าใจว่าเป็นกรณีที่ลูกจ้างไม่มาทำงานจึงไม่ต้องลา เช่น กฎหมายแรงงานกำหนดว่าให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้ลูกจ้างลาป่วยตลอดระยะเวลาที่ลา แต่ปีหนึ่งไม่เกิน 30 วัน ซึ่งการจ่ายเงินค่าจ้างในกรณีลาป่วยดังกล่าวไม่มีข้อกฎหมายใดที่กำหนดว่าจ่ายเฉพาะลูกจ้างที่รับเงินเดือน

ลูกจ้างรายวันมีสิทธิได้รับวันหยุด

สรุปก็คือ แม้จะเป็นลูกจ้างรายวันก็มีสิทธิได้รับ
     1.วันหยุดประจำสัปดาห์ไม่น้อยกว่าสัปดาห์ละ 1 วัน
     2.วันหยุดตามประเพณีไม่น้อยกว่าปีละ 13 วัน (นายจ้างเป็นผู้กำหนด)
     3.วันหยุดพักผ่อนประจำปีเมื่อทำงานมาติดต่อกันตั้งแต่ 1 ปี ได้ไม่น้อยกว่าปีละ 6 วัน

     ซึ่งตามมาตรา 56 ยังได้กำหนดอีกว่าให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างในวันหยุดทั้ง 3 ประเภทดังกล่าว (เว้นแต่วันหยุดประจำสัปดาห์ที่ลูกจ้างรายวันไม่มีสิทธิได้รับ) ดังนั้น นอกจากนายจ้างต้องจัดให้มีวันหยุดทั้ง 3 ประเภทข้างต้นให้แก่ลูกจ้างรายวันแล้ว นายจ้างยังต้องจ่ายค่าจ้างสำหรับวันหยุดตามประเพณีหรือวันหยุดพักผ่อนประจำปีให้แก่ลูกจ้าง แม้ลูกจ้างจะไม่ได้มาทำงานอีกด้วย 

โดยกฎหมายกำหนดให้นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างในวันลาทั้ง 4 ประเภท ดังนี้

1. ลาป่วย นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างไม่เกิน 30 วัน/ปี
2. ลากิจ นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างไม่เกิน  3 วัน/ปี
3. ลาคลอด นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างไม่เกิน 45 วัน /ครรภ์
4. ลารับข้าราชการทหาร นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างไม่เกิน  60/ปี

        ดังนั้น ค่าจ้างในวันลาเหล่านี้ลูกจ้างรายวัน ลูกจ้างรายเดือนก็ดี ลูกจ้างทดลองงานก็ดี ลูกจ้างที่เป็นต่างด้าวก็ดี ย่อมมีสิทธิได้รับเงินด้วย สิ่งที่นายจ้างหรือฝ่ายบุคคลต้องระวังคือ พรบ.คุ้มครองแรงงานฯ กำหนดโทษอาญากรณีไม่จ่ายค่าจ้างวันลาป่วย เอาไว้ให้มีโทษปรับ 20,000 บาท นอกจากนั้นยังต้องจ่ายดอกเบี้ยหรือเงินเพิ่มตามมาตรา 9 อีกด้วย

ที่มา : เว็บไซต์กระทรวงแรงงาน